Een leven lang leren
Één van de mooiste onderdelen in ons werk als (tennis)coach is de mogelijkheid om een ander mens te kunnen helpen. Het is het persoonlijke contact wat ons werk zo bijzonder maakt. De verbinding die ontstaat wanneer je als leraar openstaat voor de ander. Zodat je kunt afstemmen op de ander om hem of haar net dat stapje verder te brengen. Vaak zelfs verder dan dat de ander dacht dat hij/zij kon komen. En dit ongeacht iemands niveau. Ongeacht iemands leeftijd.
We lopen in dit proces voortdurend tegen dingen aan. Ontwikkeling en groei gaan niet zonder slag of stoot. En nooit in een rechte lijn. Het is vaak een proces van eerst een stapje terug om er vervolgens meerdere vooruit te kunnen maken. De kern van ons werk als coach is om die kleine stappen bij de ander te herkennen. Ze mee te nemen in deze reis. En ze vooral ook te begeleiden wanneer de leercurve een stap naar beneden gaat. Dan is het belangrijk om inzicht te geven. Bewust te maken. Juist op het moment dat er weerstand is.
Want ga bij jezelf maar na;
Wat heeft voor jou echte waarde in het leven?
Wat heeft voor jou echte waarde in je tennis?
Waar ben je het meest trots op?
Vaak zijn het niet de dingen waar je geen moeite voor hebt hoeven doen. Het zijn juist de aspecten en onderdelen die je bloed, zweet en tranen hebben gekost. Waarbij je iets hebt moeten overwinnen. Denk in tennis bijvoorbeeld aan een andere speelstijl of een verandering van greep. Zoiets kost tijd en vraagt al je aandacht. En het vraagt om vertrouwen om het proces vol te kunnen houden. Maar wanneer het je lukt om hier doorheen te komen, dan is de beloning groot.
Wanneer je jouw weerstand hebt overwonnen heeft het waarde voor je. Het heeft je moeite gekost. Het betekent iets voor je.
En die wetenschap is voor ons al coaches heel belangrijk om mee te nemen in ons werk. Want onze maatschappij staat meer en meer ingericht op comfort. We gaan weerstand juist uit de weg. Een term die ik voor onze jeugd veel langs zie komen is die van instant gratification. Iets moet direct plezier en comfort opleveren. En is dat niet het geval? Dan verliezen ze interesse. Wat ze alleen niet beseffen is dat op korte termijn voor plezier kiezen, op de lange termijn pijn betekent.
We moeten onze jeugd leren om comfortabel te zijn met oncomfortabel zijn. We moeten ze leren om te gaan met weerstand. We kunnen ze laten ervaren dat daar de magie plaats vindt. Juist in je weerstand zit je mooiste groei verscholen. Hier hebben wij als coaches een belangrijke taak. Zeker met de toptennis jeugd waarmee we werken. Zoek de tegenwind op. Durf te kijken naar de gebieden waar je moeite mee hebt. En ga het aan.
Klinkt misschien een beetje gek, maar op een bepaalde manier hebben we allemaal behoefte aan tegenslag.
Zowel in je tennis als in je normale leven. Juist bij een grote tegenslag wordt je getest. Juist bij tegenwind kun je laten zien wie je echt bent. En wordt je uitgedaagd om te groeien en te ontwikkelen. Denk aan die vervelende nederlaag. Een blessure waardoor je een tijd niet kunt spelen. Het kwijtraken van je baan. Een scheiding. Zelfs ziekte. Het dwingt je om dieper de verbinding aan te gaan met jezelf. Het vraagt je om je echte ik te laten zien.
Alles in het leven is bedoelt om je te laten groeien. Het is de reden waarom je hier bent als mens. Om de lessen, die je trouwens aan de voorkant zelf hebt uitgekozen, aan te gaan en te leren. En dan is het op naar de volgende les. Deze mindset is voor ons als coaches key. En het is een mindset die we voortdurend moeten aanreiken aan onze jeugd.
Op naar een leven lang leren. Ik gun het je.
Tot de volgende,
Stefan van de Stroet